خوش آمدید، دوست گرامی اگر اولین بار است وارد انجمن شده اید لطفا ابتدا با استفاده از گزینه ثبت نام در سایت عضو شوید در غیر اینصورت وارد شوید.

سلام روز جهانی بهداشت محیط هم رسید
برای همه دوستان آرزوی سربلندی دارم
و اما بعد...
شعار امسال روز جهانی بهداشت محیط در خصوص شناسایی تبعیض در خدمات بهداشت محیط است.
تم این شعار ناشی از این امر است که علاوه بر استرسورهای محیطی عوامل اجتماعی و اقتصادی هم بر سلامت افراد جامعه اثر می گذارند. برای مثال افراد متمول به آب آشامیدنی با کیفیت تری دسترسی دارند و معمولا کیفیت آب شهرهای نسبت به روستاها و مناطق محروم بالاتر است. درحالیکه استاندارد کیفی آب برای همه یکسان است.
منظور از طرح این شعار این است که دولت ها بایستی به سمتی حرکت کنند که دسترسی تمامی آحاد جامعه به آب هوا و غذای پاک و سالم به طور علی السویه مهیا گردد. و فقر اقتصادی یک فرد و یا یک جامعه مانع دستیابی وی یا ایشان به خدمات بهداشت محیط نباشد!
تحلیل شعار:
این شعار البته که ماهیتا شعار درستی است اما در واقع دسترسی به عدالت کامل در ارایه خدمات بهداشت محیط تقریبات غیر ممکن است. و این شعار همانند تعریف سلامت از نظر سازمان جهانی بهداشت محیط بیشتر انتزاعی و ایدالیستی است. اما ذات بشر اقتضا می کند که  حداقل در مقام سخن حرف از برابری همه انسان ها فارغ از سطح درآمد، رنگ، نژاد، دین و ... بزند اما در مقام عمل به قول شازده کوچولو همیشه یک پای قضیه لنگ است!
نابرابری در ارایه خدمات بهداشت محیط آنچنان گسترده است که شناسایی حدود و ثغور آن هم حتی مشکل است چه برسد به تلاش برای رفع آن!
این نابرابری در سطح جهانی، منطقه ای، کشوری، استانی، شهرستانی و حتی سطوح محلی وجود دارد.
بویژه در سال های اخیر میزان تلفات کشورهای جهان سوم از رهگذر مواجهه با استرسورهای محیطی بسیار بیشتر از کشورهای صنعتی است و این قضیه علی رغم تفاوت معنی دار سطح صنعتی جوامع پیشرفته نسبت به جوامع در حال توسعه و یا به عبارت بهتر عقب مانده قابل تامل است!
به بیان بهتر وجوه مثبت توسعه و پیشرفت یعنی بهبود کیفیت زندگی شامل حال کشورهای شمال می شود و تبعات ناشی از توسعه در مقیاس جهانی از کشورهای جنوب قربانی می گیرد.
شاید وقت آن رسیده باشد که در سطح ملی به قضیه رفع تبعیض در برخورداری آحاد جامعه از خدمات بهداشت محیط نگاهی دوباره داشته باشیم و این نگاه را از خودمان شروع کنیم.
به عنوان یک مثال بسیار کوچک: آیا نحوه برخورد من به عنوان یک بازرس مهندسی بهداشت محیط با یک متصدی صاحب نفوذ و احیانا ثروتمند تر با یک متصدی از قشر آسیب پذیر و فاقد نفوذ اجتماعی یکسان است؟
به عبارت دقیق تر آیا آیین نامه ماده 13 در مورد تمام متصدیان به یکسان به مرحله اجرا در می آید؟؟؟
جوابش را خودم به ضرص قاطع می دهم چون به مدت ده سال در سطوح مختلف مرکز بهداشت کار کرده ام
خیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــر
یکسان نیست!
می توان در باره علل عدم اجرای یکسان یک آیین نامه مشخص و مدون توجیهات عرفی، عقلی و حتی قانونی زیادی تراشید اما  حقیقت تلخ وجود تبعیض در اجرای یک قانون یکسان را نمی توان پوشاند
البته  در خصوص  وجود تبعیض در بهره مندی از بهداشت محیط می توان به تفصیل بسیار سخن گفت اما از باب شروع از خویشتن همین مقدار کفایت کند چرا که
در خانه اگر کس است یک حرف بس است